حقایقی خواندنی در مورد لباس آشپزی

 

لباس آشپزی، دارای سابقه ای غنی است و قدمت و تاریخچه استفاده از آن به هزاران سال پیش برمی گردد. بخش عمده ای از طرح های لباس های آشپزی دارای الگوهای نمادین هستند ، به عنوان مثال این موضوع که چرا سرآشپزها شلوار راه راه یا شطرنجی می پوشند. لباس کار آشپزها به گونه ای طراحی شده است که ظاهری حرفه ای برای آن‌ها ایجاد نمایدو در کنار این موضوع از منظر ایمنی و همچنین عملکردی برای تسلط بر فعالیت های مرتبط به آشپزی در آشپزخانه مشخصه های لازم را نیز داشته باشد.

 

در ادامه درباره تاریخچه پشت هر قطعه لباس یک سرآشپز بیشتر آشنا خواهید شد ، بنابراین با جزئیاتی که در این مقاله می خوانید، می توانید متوجه شوید که در طول زمان, چگونه این لباس به یکی از محبوب ترین انواع لباس های کار با تنوع بسیار بالا در مدل و رنگ تبدیل شده است.

 

چرا لباس فرم آشپزی را می پوشند؟ لباس یک سرآشپز از منظر طراحی لباس کار دارای دو بعد است؛ یک بخش با هدف فراهم آوردن مشخصه های لازم به منظور انجام کارهای اجرایی مورد نیاز در آشپزی و یک بخش حرفه ای, به منظور تأکید بر کار و فعالیت تیمی و نمایش فرهنگ حاکم بر رستوران در آشپزخانه.

مشخصه‌های اساسی لباس آشپز:

• از خطرات  موجود در آشپزخانه مانند خطر سوختگی و سرریز شدن آب جوش و خوراک و … محافظت می کند

.• یک تصویر حرفه ای و با وقار را برند رستوران به نمایش می‌گذارد.

• وضعيت و سلسله مراتب کاری را در آشپزخانه مشخص می کند.

• تیم کاری آشپزخانه را متحدتر نشان می دهد.

یکی از اولین تصاویر یک سرآشپز با لباس فرم در نسخه مصور “داستانهای Canterbury” ، که در سال  از جفری چاکر 1483 منتشر شد ، به نمایش درآمده است.در کتاب “بحث بین غرور و فرومایگی” ، که در سال 1586 توسط F. Thynn نوشته شده است ، مردی که یک “لباس سفید گره دار” می پوشد و به واسطه حضور او با آن مشخصه های ظاهری, یعنی لباس سفید گره دار, تجارت نان و نانوایی رونق دیگری می‌گیرد. همچنین در دوره ملکه ویکتوریا ، تصاویر ثبت شده، سرآشپزهایی را با لباس و کلاه سفید نشان می دهد. در کتاب  “یک شام کوچک در Timmins” که در سال 1852 توسط ویلیام میگپیس به نگارش در آمده است، یک سرآشپز با یک جلیقه مخملی و یک کلاه سفید توصیف شده است.

 

با این حال ، تاریخ لباس فرم سرآشپز بسیار فراتر از آن دوران بوده است. در آشور باستان, در اواسط قرن هفتم قبل از میلاد ، سرآشپزها اعضای محترم دربار به حساب می آمدند. از آنجا که سرآشپزها این توانایی را داشتند که از مواد غذایی که در اختیارشان بوده باعث مسمومیت افراد شوند ، میبایست  با دقت انتخاب می شدند و فقط در صورت اعتماد، به کار گرفته می شدند. در خانه سلطنتی ، آشپزها کلاهی شبیه به تاج می پوشیدند ، اما پارچه آن بدون جواهرات بود.در قرن سوم قبل از میلاد ، هنگامی که بیزانسی ها به یونان باستان حمله کردند ، سرآشپزها فرار کردند و در صومعه های یونان ماندند. مطابق کتاب; “Passion of a Foodie –   Companion  An International Kitchen ” ،که توسط Heidermarie Vos نوشته شده است ، سرآشپزها لباس های کاهنان معبد را پوشیدند و خود را پنهان کردند و کلاه هایی شبیه به کلاه آشپزی امروزی بر سر می گذاشتند. پس از تهاجم ، سرآشپزها همچنان به پوشیدن کلاه به عنوان نمادی از سرپیچی ادامه دادند. بعدها ، رومی ها به یونان حمله کردند و سرآشپزها را با خود بردند و سرآشپزها و کلاه هایشان را دوباره به روم بازگرداندند.سرآشپزها امروز نسخه تکامل یافته ایی از لباس اولیه آشپز های قبل میلاد را می پوشند ، اما درست مانند قرن ها قبل ، لباس کاری که آشپزها به تن می‌کنند, بیانگر سطحی از احترام و تکامل در اشپزخانه می باشد. بیایید کمی عمیق تر به تاریخ جنبه های اصلی لباس آشپزی بپردازیم:

 

تاریخچه کت های آشپزی: 

  کت های آشپزی معمولاً از عایق پنبه ای یا پلی استر ساخته می شوند تا در مقابل گرما عایق باشند. آنها همچنین به طور معمول دارای دو لایه هستند تا از نشت گرما نیز جلوگیری کند. در سال 1822 ، دو سرآشپز با پوششی شامل یک ژاکت دو لایه ، یک کلاه سرآشپز ، شلوار و یک پیش بند در کتاب مشهور فرانسوی ماری-آنتوان با نام کارهمه به تصویر کشیده شده اند. مزیت طراحی دولایه این است که اگر قسمت جلویی ژاکت لکه دار شود ، می توان رویه ژاکت را معکوس کرد تا قسمت کثیف شده در پشت کار پنهان شود تا ظاهر مرتب تر و تمیز تری ایجاد گردد. پوشش دو لایه همچنین محافظت بهتری در برابر گرما ، نشت ، بخار و پاشش را ارائه می دهند.لباس های آشپزی با آستین های بلند، از بازوها در برابر سوختگی محافظت می کنند و آشپز می تواند در صورت نیاز از آستین ها به جای دستگیره جهت جلوگیری از تماس دست با وسایل حرارت دیده، استفاده کند. یکی از محبوب ترین رنگ های فرم سرآشپز ، سفید است زیرا نمادی از پاکیزگی و کمال است، و در عین حال به دفع گرما نیز کمک می کند. همچنین این روزها کت های سرآشپز را به رنگ سیاه نیز می توانید مشاهده کنید ، زیرا رنگ مشکی لکه ها را پنهان می کند. این یک نقطه قوت برای سرآشپزها است که در آشپزخانه های باز مشغول کار هستند، و در آنجا مشتری ها می تواند آنها را ببیند که همین امر وظیفه آنها را سنگین تر می کند. اما امروزه ، رنگ فرم ها بیشتر به سبک و سلیقه بستگی دارد. دکمه های ژاکت آشپز ها غالباً از پارچه گره دار ساخته می شوند ، زیرا در کنار ظاهری زیبا ، جنسی با دوام در مقابل شستشو دارند.

تاریخچه کلاه آشپزی

در بحث لباس کار آشپزی, کلاه آشپزی از دیگر پوشاک مورد استفاده, داستان جالب تری دارد. کلاه های آشپزی دارای اهداف زیادی هستند. آنها از ریزش مو به داخل غذا ، گرفتن آتش یا گرفتار شدن در تجهیزات، جلوگیری می کنند. کلاه های سرآشپز همچنین مقداری از عرق را از روی جلوی پیشانی سرآشپز جذب می کنند و حتی هوای داخل کلاه را در آشپزخانه های بسیار گرم، خنک نگه می دارد. کلاه سرآشپز “توکی” نیز نامیده می شود. این کار ایده فردی به نام “مایه”  بود که ایده قرار دادن یک تکه مقوا گرد را درون کلاه ارائه داد. توکی های اولیه پایه های بلندی داشتند ، که برخی از روایات بیانگر وجود این ارتفاع در کلاه بوده است.هرچه طول کلاه بلندتر بوده است نشان دهنده تجربه بالای آشپز بوده است. باز هم ، سفید به طور سنتی به عنوان یک رنگ بهداشتی مورد توجه قرار می گیرد ، به همین دلیل بسیاری از کلاه های آشپزی در نسخه های سفید تولید می شوند. کلاه های سفید و البته بلند سرآشپز ، تنها تفاوت لباسهای آشپزی نیستند. در دوران قرون وسطی در انگلستان ، سرآشپزها كلاه سیاه به سر میگذاشتند, چرا که مجبور بودند گوشت را بر روی چوب کباب کنند. رنگ سیاه به پنهان کردن دوده و خاکستر کمک می کرد ، در حالی که چین های این کلاه ها اجازه می داد تا سرآشپزها بتوانند از آشپزخانه تا محل ناهار خوری غذا را روی سر خود حمل کنند. همچنین شما می‌توانید کلاه های سبک و کلاه هایی با طرح جمجمه را در آشپزخانه های سراسر دنیا پیدا کنید. این کلاه‌ها کار در آشپزخانه را راحت می کند و موها را از مواد غذایی دور نگه می دارد.

تاریخچه شلوارهای آشپزی: 

در مورد شلوار سرآشپز، سنت های زیادی وجود ندارد ، اما چند ویژگی اصلی در طول سال ها به این محصول تحمیل شده است.

1.  آسایش  سرآشپزها وقت ندارند که با شلوارهای ناراحت و دست و پا گیر در آشپزخانه بجنگند. لباس کار,آخرین چیزی است که یک سرآشپز و تیم آشپزی‌اش در آشپزخانه قبل از ثبت سفارشات و درست کردن سفارشات مشتریان باید نگرانش باشند. شلوار سرآشپز شل با بندهای الاستیک ، این نگرانی را از شما دور می کند.

2. انعطاف پذیری  شلوار سرآشپز نباید حرکت او را محدود کند. انعطاف پذیری ، سبکی و دوام اصلی ترین نقاط قوت این بخش از لباس آشپز است.

3. ظاهر حرفه ای  لکه ها هرگز از دید پنهان نمی مانند.ایجاد لکه روی لباس آشپزها در عین آشپزی, طبیعی و اجتناب ناپذیر است. الگوهای شطرنجی یا طرح‌های راه راه ، چشم را از لکه های روی لباس دور می کند. یک آشپزخانه حرفه ای، فضایی است که در آن لباس کار خنک، لباسی راحت تلقی میشود. تا زمانی که شلوار و لباس ازاد و راحت باشند، می توانند به آشپز در تسریع امور کمک شایانی بکنند.

ما در شرکت بن بیگی با تولید انواع لباس کار آشپزی با در نظر گرفتن استانداردهای سرآشپزان حرفه‌ای این افتخار را داریم که با تعدادی از معروفترین و حرفه‌ای ترین آن‌ها همکاری کنیم. اگر شما هم مایلید تا بن بیگی تامین کننده لباس کار رستورانی و آشپزی شما شما باشد, می‌توانید با تیم فروش شرکت تماس بگیرید. همکاران ما به سرع پاسخگوی شما خواهند بود